Meditatieve momenten en zo meer
Wat komt er zoal langs, in het werk van een predikant?
In dit weblog wil ik daar iets over schrijven. Mijn streven is om (tenminste) elke week een stukje toe te voegen. Dat kan gaan over een gebeurtenis zoals een activiteit van vorming en toerusting, een kerkdienst, een ontmoeting ; maar het kan ook een gedachte zijn, of een citaat dat me aanspreekt. Als ik er een afbeelding of een foto bij heb, zal ik die erbij zetten.
Ik wens iedereen veel leesplezier
Wil je reageren? Stuur een mail naar predikant@pgdeeshof.nl of bel mij op 033 258 0631.
Van de redactie: Het lukt Ellie even niet om de log bij te houden. De "In Herinnering" is ondergebracht onder het Menu Nieuws.
Vrijdag 8 mei - paaskaars van 2019
Op vrijdag 8 mei brachten Emma van Dommele en Sarah van der Geer de 'oude' paaskaars bij Manon Creteer. Tijdens een van de laatste basiscatecheselessen mochten de kinderen kiezen voor wie die kaars zou zijn. Een jaar eerder hadden ze hem samen gemaakt. De bestemming werd nu ook door hen samen bepaald.
Veel grootouders werden genoemd. Maar ook Manon. Unaniem kozen de kinderen ervoor dat de kaars voor haar zou zijn. En Emma en Sarah en Pien (die helaas deze vrijdag niet kon) mochten hem bij haar brengen.
Veel grootouders werden genoemd. Maar ook Manon. Unaniem kozen de kinderen ervoor dat de kaars voor haar zou zijn. En Emma en Sarah en Pien (die helaas deze vrijdag niet kon) mochten hem bij haar brengen.
Zondag 12 april - paasmorgen
Een bijna leeg kerkplein. Een kerkzaal met tien aanwezigen. Het is een heel andere Pasen dan anders. En als ik het orgel hoor spelen, schiet ik vol.
En toch - dit heeft iets heel bijzonders. Een verbondenheid in gedachten met heel veel mensen. De natuur die intussen op haar allermooist is. En als ik mijn ogen sluit tijdens het bidden van het Onze Vader is het of we er allemaal zijn.
Een bijna leeg kerkplein. Een kerkzaal met tien aanwezigen. Het is een heel andere Pasen dan anders. En als ik het orgel hoor spelen, schiet ik vol.En toch - dit heeft iets heel bijzonders. Een verbondenheid in gedachten met heel veel mensen. De natuur die intussen op haar allermooist is. En als ik mijn ogen sluit tijdens het bidden van het Onze Vader is het of we er allemaal zijn.
Vrijdag 3 april - mondkapjes
Al eerder plaatste ik een foto van de kabouters aan de Hogebrinkerweg. Maarten Verhulst maakte ze ooit met zijn twee kleinkinderen. Ze staan er nog steeds. Soms een beetje onderuitgezakt, maar er is iemand die voor ze zorgt. En goed. De kabouters hebben nu zelfs mondkapjes gekregen.
Al eerder plaatste ik een foto van de kabouters aan de Hogebrinkerweg. Maarten Verhulst maakte ze ooit met zijn twee kleinkinderen. Ze staan er nog steeds. Soms een beetje onderuitgezakt, maar er is iemand die voor ze zorgt. En goed. De kabouters hebben nu zelfs mondkapjes gekregen.Zondag 22 maart - zondag 'laetare', verheug je!
Er lijkt een eeuwigheid te zijn verstreken sinds we in de Eshof de musical 'Jozef' hebben opgevoerd. In de tussentijd is veel gebeurd. Corona werd van een epidemie in China tot een pandemie die nu ook in Afrika om zich heen grijpt - met alle gevolgen van dien. Want in veel landen is handen wassen een luxe die veel mensen niet kennen. Valt daar het virus in te dammen, zoals we hier in Nederland en in de rest van de westerse wereld proberen? Hoe kan de medische zorg daar de hulp verlenen die nodig zal zijn?
En hoe moet het in vluchtelingenkampen waar Corona de kop opsteekt?
Het zijn verdrietige vragen. Wat een rijkdom genieten wij hier, ondanks de recessie, met een gezondheidszorg die voor iedereen klaarstaat, ongeacht wie je bent of wat je hebt.
Intussen zijn zonnige dagen aangebroken. En de natuur bot uit. De Parklaan laat zich door niets tegenhouden: ook dit jaar zijn de bloesems overvloedig en adembenemend. Toch zondag laetare...
Er lijkt een eeuwigheid te zijn verstreken sinds we in de Eshof de musical 'Jozef' hebben opgevoerd. In de tussentijd is veel gebeurd. Corona werd van een epidemie in China tot een pandemie die nu ook in Afrika om zich heen grijpt - met alle gevolgen van dien. Want in veel landen is handen wassen een luxe die veel mensen niet kennen. Valt daar het virus in te dammen, zoals we hier in Nederland en in de rest van de westerse wereld proberen? Hoe kan de medische zorg daar de hulp verlenen die nodig zal zijn?En hoe moet het in vluchtelingenkampen waar Corona de kop opsteekt?
Het zijn verdrietige vragen. Wat een rijkdom genieten wij hier, ondanks de recessie, met een gezondheidszorg die voor iedereen klaarstaat, ongeacht wie je bent of wat je hebt.
Intussen zijn zonnige dagen aangebroken. En de natuur bot uit. De Parklaan laat zich door niets tegenhouden: ook dit jaar zijn de bloesems overvloedig en adembenemend. Toch zondag laetare...
Woensdag 12 februari - de huiskamer
Op het toneel van de musical Jozef wordt een huiskamer ingericht. Tijdens de repetities was daar nog weinig aardigs te vinden. Twee stoelen en een kast, meer niet. Nu begint het echt wat te lijken!
Prachtig om dit theater zo te zien groeien. Vanavond een technische doorloop met alle belichting. Het wordt steeds leuker.
Intussen probeer ik door kalm aan te doen mijn verkoudheid terug te dringen. Hopelijk lukt dat voldoende, zodat ik geen valse noot in het geheel word. Aan iedereen die verkouden is: sterkte met de vervelende verschijnselen!
Op het toneel van de musical Jozef wordt een huiskamer ingericht. Tijdens de repetities was daar nog weinig aardigs te vinden. Twee stoelen en een kast, meer niet. Nu begint het echt wat te lijken!Prachtig om dit theater zo te zien groeien. Vanavond een technische doorloop met alle belichting. Het wordt steeds leuker.
Intussen probeer ik door kalm aan te doen mijn verkoudheid terug te dringen. Hopelijk lukt dat voldoende, zodat ik geen valse noot in het geheel word. Aan iedereen die verkouden is: sterkte met de vervelende verschijnselen!
Dinsdag 11 februari - de Eshof wordt theaterzaal
Na één dag hard werken door een flink aantal vrijwilligers stond het podium er al, zo groot als 1/3 van de kerkzaal. Het is weer een prachtig gezicht. Zo klein als het leek tijdens de repetities, wanneer het met tape was afgeplakt op de vloer, zo groot lijkt het nu. Het orgel is netjes in plastic verpakt en verdwijnt in het niet. Lof aan de harde werkers!
Na één dag hard werken door een flink aantal vrijwilligers stond het podium er al, zo groot als 1/3 van de kerkzaal. Het is weer een prachtig gezicht. Zo klein als het leek tijdens de repetities, wanneer het met tape was afgeplakt op de vloer, zo groot lijkt het nu. Het orgel is netjes in plastic verpakt en verdwijnt in het niet. Lof aan de harde werkers!
Zondag 9 februari - verhaal uit de zaal
Het was een mooie primeur afgelopen zondag, het 'verhaal uit de zaal' dat door Ben de Graaf verteld werd. Een goed verhaal met samenhang en een duidelijk begin en eind. Dat is hem als tekstschrijver ook wel toevertrouwd! Een herkenbaar verhaal ook, wat veel kerkgangers betreft. Met een glimlach en met ontroering. Vatbaar voor herhaling!
Wie het leuk vindt het te beluisteren: ga naar https://kerkdienstgemist.nl/stations/953/events/recording/158123880000953
Wie het leuk vindt het te beluisteren: ga naar https://kerkdienstgemist.nl/stations/953/events/recording/158123880000953